Po wejściu w życie znowelizowanej ustawy o VAT, podatnicy mają możliwość umownego definiowania momentu dostawy towaru, przez co mogą wpływać na ustalenie momentu powstania zobowiązania podatkowego. Potrzeba tylko dwustronnego porozumienia dostawcy i odbiorcy.
Od stycznia 2014 r. w znowelizowanej ustawie o VAT dostawa towaru definiowana jest jako moment, w którym sprzedający przenosi na nabywcę prawo do rozporządzania towarem jako właściciel (Art. 7. ust. 1.). Brakuje przy tym zapisu, który jasno wskazywałby, w którym momencie następuje przeniesienie takiego prawa (patrz art. 19a. ust. 1.). Oznacza to, że moment dostarczenia kontrahentowi towaru – równoznaczny z momentem powstania obowiązku podatkowego – może być kwestią umowną między kontrahentami.
Ważną interpretację w tej sprawie wydała warszawska Izba Skarbowa (nr interpretacji: IPPP1/443-1035/13-2/MP). O opinię wnioskowała firma, która chciała się upewnić, czy można uznać za dostawę towaru do odbiorcy moment wydania przewoźnikowi tego towaru z magazynu. Izba Skarbowa potwierdziła, że w tym przypadku, już w momencie wydania towaru przewoźnikowi, powstaje obowiązek podatkowy. Jest to chwila, w której sprzedający przestaje rozporządzać sprzedanymi produktami, a odpowiedzialność za nie bierze kupujący, z zastrzeżeniem odpowiedzialności pośredniczącego przewoźnika (określonej w umowie transportu). Istotna jest jednak zgoda obu stron – sprzedającego i kupującego – na taki tryb ustalenia definicji dostawy. Jest to konieczne, ponieważ moment powstania obowiązku podatkowego powinien być zgodny po obu stronach dokonujących transakcji.
Interpretacja Izby potwierdza możliwość elastycznego definiowania terminu dostaw między kontrahentami, pod kątem ustalania momentu powstania zobowiązań podatkowych. Warto o tym pamiętać na wszystkich etapach budowania relacji z kontrahentami – od negocjowania warunków dostaw, po zapisy w kontraktach, szczególnie, gdy dostawy towarów do odbiorcy odbywają się z udziałem pośredniczących przewoźników. Przyspieszenie momentu zobowiązania podatkowego (wydanie towaru przewoźnikowi) daje korzyść w postaci przeniesienia na sprzedającego odpowiedzialności za wydany towar na czas transportu. Z kolei opóźnienie (wydanie towaru kupującemu przez przewoźnika) – pozwala przesunąć zapłatę podatku należnego na kolejny okres rozliczeniowy, jeśli transport następuje na przełomie miesięcy. W zamian jednak, odpowiedzialność za towar podczas transportu ciąży na sprzedającym, aż do momentu, w którym kupujący odbierze towar od przewoźnika.
Źródło: http://blog.sage.com.pl
